Na płytach nr 2 i 3 zarejestrowane zostały po dwa akty opery Zygmunta Noskowskiego „Zemsta za mur graniczny", opartej na komedii Aleksandra Fredry. 

Operowa „Zemsta..." nie miała szczęścia. Jej kompozytor – ważna postać polskiego późnego romantyzmu, zapatrzony w Moniuszkę, a ceniony głównie jako organizator i pedagog - zmarł w 1908 r., nie ukończywszy pracy. Podjął ją jego uczeń Adolf Gużewski, ale i on nie zapisał ostatniej nuty w partyturze, opuszczając ten świat w roku 1920. Rękopis trafił do dyrektora Opery Warszawskiej Emila Młynarskiego, który doprowadził do prawykonania w 1926 r. Niestety, do kanonu polskiej opery opus vitaeNoskowskiego nie weszło - może dlatego, że mniej więcej w tym samym czasie świat poznał nowatorskiego „Króla Rogera" Karola Szymanowskiego, notabene ucznia Noskowskiego sprzed lat? 

Po II Wojnie Światowej „Zemsty..." nie udało się wystawić. - Dużo rzeczy wpada mi w ręce na zasadzie przypadku kontrolowanego - mówi Łukasz Borowicz, pasjonat muzycznej archeologii. - Kiedyś w Krakowie zbłądziłem do nie istniejącego już antykwariatu w przy ulicy św. Tomasza. Znalazłem tam opasły tom: książkę z fotokopiami mikrofilmu wyciągu fortepianowego „Zemsty za mur graniczny". Liczyła kilkaset stronic, ciężka, bowiem każda z nich składała się z dwóch sklejonych ze sobą fotografii. Stwierdziłem, że mam w rękach skarb.

Kompletną partyturę zapomnianej opery Noskowskiego - opracowaną w 1963 roku przez Tadeusza Mazurkiewicza – dyrygent znalazł w zbiorach Polskiego Wydawnictwa Muzycznego. Nagranie pod jego dyrekcją pochodzi z 2013 r. i dokumentuje pionierskie wykonanie koncertowe z udziałem Chóru Filharmonii Wrocławskiej i Chóru Polskiego Radia w Krakowie, Polskiej Orkiestry Radiowej oraz solistów: Aleksandry Kubas-Kruk (sopran), Anny Lubańskiej(mezzosopran), Roberta Gierlacha (bas-baryton), Pawła Skałuby (tenor), Ryszarda Minkiewicza (tenor), Wojciecha Gierlacha (bas) i Dariusza Macheja (bas).